Kristbjörg mín

Í dag, 9.október 2005 hefði elskuleg vinkona mín, hún Kristbjörg Oddný orðið þrítug. Það er ótrúlegt til þess að hugsa að það séu rúmlega 6 1/2 ár frá því að hún yfirgaf okkur, einungis 23 að aldri. Yndisleg móðir, vinkona, unnusta og dugnaðarforkur í alla staði sem aldrei barmaði sér, ekki einu sinni þegar hún var í mörgum vinnum og var að sjá fyrir fjölskyldu.

Leiðir okkar lágu fyrst saman á róluvellinum sem er rétt heima hjá Ester frænku (og rétt hjá æskuheimili Kristbjargar), eða svo sagði Kristbjörg alltaf og ekki þýddi að þrátta við hana því hún mundi sko allan andsk.... Hún sagði mér það að við hefðum hist þar þegar ég var tiltölulega nýflutt til Vestmannaeyja (þá 10 ára gömul) og að ég hefði spurt hana hvort við ættum að vera vinkonur!!! Þetta þykir mér alltaf svo skemmtileg saga og óska þess alltaf að muna eftir þessum degi.
Ekki urðum við samt vinkonur upp frá þessu en það var greinilegt að frá okkar fyrstu kynnum var okkur ætluð vinátta og seinna lágu leiðir okkar aftur saman og við urðum bestu vinkonur. Við áttum margt sameiginlegt, það átti sko eftir að koma í ljós, við drukkum ekki, vorum ótrúlega samviskusamar og saklausar og með NÚLL álit á okkur sjálfum :), fíluðum Bryan Adams, Sálina, SSSól og marga aðra!!!

Kristbjörg var ótrúlega góð vinkona og við áttum yndislegar stundir saman, en eins og gengur og gerist þegar vinkonur byrja á föstu þá féllum við því miður í þá gryfju að missa svolítið af hvor annarri. Báðar vorum við ósáttar við það og ég er þeim degi fegnust er við ræddum þau mál í eitt skipti fyrir öll. Eftir það vorum við báðar sáttar og sælar og vinskapur okkar betri og fallegri en nokkru sinni fyrr. En það var of skammt eftir.....kallið hennar kom og eftir sátum við og skildum hvorki í þennan heim né annan. Hvernig getur þetta gerst, að ung kona í blóma lífsins ali barn og sé svo tekin frá því, eldri barni sínu, unnusta, fjölskyldu og vinum á svipstundu???
Enn þann dag í dag reynist mér erfitt að sætta mig við þennan endir, og ég spyr í sífellu hvað henni hafi verið ætlað.

Á afmælisdegi Kristbjargar hafa foreldrar mínir alltaf farið með kerti eða blóm fyrir mína hönd að leiði Kristbjargar, og dagurinn í dag var engin undantekning, ein bleik rós. Í dag loguðu líka mörg kerti við myndina af okkur elskan!!!

Ég vil benda ykkur á síðuna http://www.vinir.is/ en það er heimasíða vinahópsins. Þar er myndasýning sem Sighvatur okkar hefur sett saman auk þess sem hægt er að lesa minningargreinar og annað um okkar ástkæru vinkonu.

Minningin um Kristbjörgu lifir í hjörtum okkar að eilífu.